W większości warszawskich Szpitali kobieta po operacji jest bezpośrednio przewożona na salę pooperacyjną gdzie powinna mieć możliwość przebywania ze swoim dzieckiem w kontakcie skóra do skóry. Oczywiście idealnie by było, gdyby doszło do kontaktu OD RAZU po cesarskim cięciu. Jest to jak najbardziej możliwe i pacjentka ma prawo tego wymagać jeżeli tylko stan dziecka na to pozwoli.

Po upływie ok 4-6 godzin przy pomocy fizjoterapeuty lub położnych kobieta powinna wstać. Jest to niezwykle trudne i mimo stosowania silnych leków – niezwykle bolesne. Kobiety bardzo boją się przyjęcia pozycji wyprostowanej. Nie ma nic bardziej błędnego. Nie bój się wyprostować! Mobilizacja blizny zaczyna się już od utrzymywania prawidłowej postawy.

Przez 2-3 doby na ranę nałożony jest jałowy opatrunek, który należy chronić przed kontaktem z wodą. W przypadku zamoczenia należy go zmienić. Po upływie trzeciej doby od operacji, a w niektórych Szpitalach od razu po pionizacji – opatrunek już nie jest potrzebny i należy go zdjąć. Niezwykle istotne jest aby nie ograniczać dopływu powietrza do rany! Ranę należy delikatnie przemywać hipoalergicznym mydłem, a następnie delikatnie osuszać jednorazowym ręcznikiem.

Pamiętaj aby nie pryskać rany 3000 razy dziennie Octeniseptem!
Naprawdę wystarczy tylko raz na dobę!

Zalecamy stosowanie jednorazowych, siateczkowatych majtek poporodowych. Ważne jest aby szew górny bielizny znajdował się NAD raną. Po upływie ok 2-3 tygodni warto zdecydować się na wysokie bawełniane majtki, luźne przewiewne stroje, tak aby blizna nie była uciskana ani drażniona.